scriptinterpretatie

Scriptinterpretatie is het proces waarbij een computerprogramma, meestal een script geschreven in een interpretabele programmeertaal, direct door een interpreter wordt uitgevoerd zonder vooraf te compileren naar machinecode. Het doel is snelle ontwikkeling en platformonafhankelijkheid. Talen zoals Python, JavaScript, Ruby, Perl en Lua worden doorgaans via interpretatie uitgevoerd; sommige engines gebruiken echter bytecode en een virtuele machine om uitvoer te versnellen.

Een interpreter leest broncode, voert tokenisatie en parsing uit, bouwt mogelijk een schematische representatie (vaak een abstract syntax tree) en voert instructies op runtime uit. Moderne engines combineren interpretatie met JIT-compilatie om veelvoorkomende hotspots sneller te laten verlopen. Kenmerkend voor scriptinterpretatie is dynamische typing, reflectieve mogelijkheden en vaak interactieve werkomgeving (REPL). De uitvoering kan platformonafhankelijk zijn, maar prestatie en geheugengebruik variëren per implementatie.

Voordelen zijn onder meer snelle iteratie, minder boilerplate, flexibiliteit en eenvoudige prototyping. Nadelen zijn lagere prestaties in strikt vergeleken met gecompileerde talen, minder voorspelbaar prestatiedomein en afhankelijkheid van runtime bibliotheken. Toepassingsgebieden omvatten automatisering, systeembeheer, data-analyse, webontwikkeling en onderwijs.

Historisch gezien ontstonden scriptingtalen als hulpmiddelen voor snelle taken en werden uitgegroeid tot volwaardige programmeertalen met uitgebreide ecosystemen. Belangrijke engines zijn CPython, Jython, SpiderMonkey, V8, die zowel interpretatie als JIT-optimalisaties leveren.