schuimeregeling

Schuimeregeling is een beschrijvende term voor maatregelen en technieken gericht op het beheersen van schuimvorming, de stabiliteit van schuim en het verwijderen van ongewenst schuim in processen en omgevingen. De term wordt in verschillende sectoren gebruikt en kan zowel technische interventies als beleidsmaatregelen omvatten.

In industriële processen — zoals chemische productie, waterzuivering, verf- en papierindustrie — wordt schuim geregeld om overloop, productverlies en verstoringen van procesefficiëntie te voorkomen. Methoden omvatten mechanische afscheiders (skimmers), luchtonttrekking, antischuimmiddelen (defoamers) en procesaanpassingen (pH, temperatuur, menging). In biotechnologie en fermentatie wordt schuimcontrole ook ingezet om contaminatie en schuimgerelateerde uitval te vermijden.

In de voedings- en horecasector speelt schuimregeling een rol bij productkwaliteit en presentatie (bijvoorbeeld bieren en koffie), waarbij schuimstabiliteit soms gewenst en soms beperkt moet worden. In de context van brandbestrijding verwijst de term soms naar het gebruik en de regulering van blusschuim; dit heeft internationaal aandacht gekregen vanwege verontreiniging door PFAS-stoffen, met beleidsmaatregelen gericht op beperking, vervanging en veilige verwijdering.

Schuimregeling omvat vaak monitoring (sensors, niveaumeting), preventieve ontwerpkeuzes en operationele procedures. De specifieke aanpak hangt af van producteigenschappen, veiligheids- en milieu-eisen en economische overwegingen.