Home

schouderzwaartekracht

Schouderzwaartekracht verwijst naar de gravitatiebelasting die op het schoudergewricht en de daaraan verwante structuren werkt. Het omvat de gehele schoudergordel: humerus, scapula en clavicula, maar ook de bijbehorende pezen, ligamenten en spieren. Deze zwaartekracht beïnvloedt houding, stabiliteit en beweging van de arm in rust en tijdens activiteiten.

Wanneer het armsegment gewicht draagt of omhoog wordt gebracht, genereert zwaartekracht een moment rond het schoudergewricht.

Biologisch gezien is schouderzwaartekracht een constante factor die de spieractiviteit en coördinatie beïnvloedt. In het dagelijks

Clinisch is de zwaartekrachtbelasting relevant bij het evalueren van kracht en functionele capaciteiten van de schouder.

Onderzoek naar schouderzwaartekracht maakt gebruik van biomechanische modellering, electromyografie en bewegingsanalyse om spieractivatie en rotatiepatronen bij

---

Dit
moment
hangt
af
van
de
positie
van
de
arm
ten
opzichte
van
de
verticale
as;
bij
abductie
of
flexie
naar
horizontaal
niveau
is
de
belasting
op
de
rotator
cuff
en
op
de
scapulale
stabilisatoren
groter,
terwijl
de
arm
dichter
bij
het
lichaam
minder
belast
is.
Het
lichaam
regelt
deze
krachten
via
een
samenwerking
van
spieren
zoals
deltoideus,
supraspinatus
en
de
spieren
die
de
scapula
stabiliseren.
leven
en
bij
sport
vereist
stabilisatie
tegen
zwaartekracht
een
correcte
scapulothoracale
ritme
en
een
gecoördineerde
activiteit
van
de
rotatorarmspieren
en
de
rugschouderspieren.
Verstoringen
in
deze
balans
kunnen
leiden
tot
pijn,
disfunctie
of
overbelasting.
Fysiotherapeuten
gebruiken
termen
als
“tegen
de
zwaartekracht”
en
“zwaartekrachtloos”
bij
krachtmetingen
om
spiervermogen
te
beoordelen.
Rehabilitatie-
en
trainingsprogramma’s
bouwen
vaak
op
gecontroleerde
zwaartekrachtsbelasting,
via
aangepaste
posities,
weerstand
of
ondersteunende
hulpmiddelen.
verschillende
elevatiehoeken
te
begrijpen.