scheepsvaartuig

Een scheepsvaartuig is elk vaartuig dat tot een schip behoort of door een schip wordt gebruikt voor werkzaamheden aan boord of rondom het schip. Het dient voor transport tussen het hoofdschip en de wal, voor redding en berging, en voor onderhoud of verplaatsing op het water.

Typen omvatten reddingsboten en reddingsvaartuigen (vaartuigen die vaak onder SOLAS-regelgeving vallen), bijboten of tenders die het hoofdschip dienen, onderhouds- en werfvaartuigen, en kleinere boten zoals roeiboten of motorboten die vanaf het schip kunnen worden te water gelaten.

Constructie en uitrusting variëren afhankelijk van de taak. Sommige scheepsvaartuigen hebben eigen voortstuwing (inboard- of buitenboordmotor), andere zijn roeiboten. Ze zijn doorgaans ontworpen voor gebruik op het dek van het schip of in de nabijheid en uitgerust met reddingsmiddelen, communicatieapparatuur en veiligheidssystemen. Bevestiging aan het hoofdschip gebeurt via davits, decklieren of andere hijs- en waterlateringinstallaties.

Regelgeving en veiligheid: Scheepsvaartuigen vallen onder maritieme regelgeving en moeten voldoen aan normen voor veiligheid en onderhoud. Reddingsvaartuigen vereisen regelmatige testen en trainingen van de bemanning, zoals reddingsbootoefeningen. Certificering en registratie kunnen verplicht zijn, afhankelijk van jurisdictie en toepassing.

Onderhoud en gebruik: Doorlopend onderhoud omvat inspecties, afdichtingen, motoronderhoud en tests van communicatiemiddelen en reddingsuitrusting. Routinematige taken volgen het scheepsonderhoudsplan en de geldende regelgeving.