samenstel

Samenstel is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar een verzameling van onderdelen of elementen die samen een geheel vormen. Het woord is afgeleid van samen- 'tezamen' en stel 'geheel, groep'. In algemene zin is een samenstel een combinatie die een zekere structuur of functie heeft; in veel gevallen kan 'verzameling', 'samenstelling' of 'set' als beter alternatief worden gebruikt, afhankelijk van de context.

In de praktijk komt het woord in verschillende vakgebieden voor. In de muziek wordt met een samenstel doorgaans een groep muzikanten bedoeld die gezamenlijk optreedt, zoals een klein samenstel van strijkinstrumenten. In de techniek en productie verwijst het naar een set onderdelen die samen een apparaat of constructie vormen, bijvoorbeeld een mechanisch samenstel. In bredere zin kan een samenstel ook een coherente verzameling regels, criteria of voorwaarden aangeven.

Sommige stijlgidsen beschouwen samenstelling als de meer gangbare term voor woordvorming en voor de beschrijving van combinatie van woorden, terwijl samenstel eerder gebruikt wordt in meer algemene of contextuele zin. De term kan in dit licht gezien worden als een soort paraphrase van 'verzameling' of 'samenstelling', maar met nuance afhankelijk van de context.

Zie ook: verzameling, samenstelling, muziekensemble, mechanisch samenstel.