równouprawnieniu

Równouprawnienie odnosi się do stanu, w którym wszystkie osoby mają równe prawa i możliwości, a dyskryminacja z powodu płci, rasy, religii, wieku, niepełnosprawności czy orientacji seksualnej jest ograniczana lub wykluczana. W praktyce chodzi o równe traktowanie w sferze prawnej, ekonomicznej i społecznej, a także o równy dostęp do edukacji, zatrudnienia, opieki zdrowotnej i udziału w życiu publicznym.

W Polsce zasadnicze znaczenie ma Konstytucja, która gwarantuje równość obywateli przed prawem i zakazuje dyskryminacji ze względu na płeć i inne cechy. Istnieją także przepisy ustawowe dotyczące równego traktowania i ochrony przed dyskryminacją w zatrudnieniu, edukacji oraz w dostępie do dóbr i usług. W praktyce równouprawnienie bywa realizowane poprzez polityki równościowe, programy podnoszenia świadomości oraz mechanizmy oceny skutków decyzji publicznych pod kątem równości.

Na arenie międzynarodowej równouprawnienie jest wspierane przez Powszechną Deklarację Praw Człowieka i międzynarodowe konwencje ochrony praw człowieka, w tym konwencję o likwidowaniu wszelkich form dyskryminacji wobec kobiet (CEDAW). Unia Europejska promuje równe traktowanie w zatrudnieniu, edukacji, usługach i dostępie do rynku pracy.

Wyzwania obejmują nadal istniejące różnice w wynagrodzeniach, ograniczony awans zawodowy w niektórych sektorach oraz różnice regionalne i społeczne. Działania na rzecz równouprawnienia obejmują przepisy antydyskryminacyjne, programy edukacyjne i monitorowanie skutków polityk publicznych w zakresie równości.