rotatietest

Rotatietest is een term die in de technische sector wordt gebruikt om testprocedures te beschrijven waarmee het gedrag van een onderdeel of assemblage onder roterende beweging wordt geëvalueerd. Het doel is te verifiëren of het object voldoet aan functionele eisen, veiligheid en betrouwbaarheid bij draaiende bewegingen. Rotatietests worden toegepast op roterende onderdelen zoals lagers, tandwielen, assen, motoren, ventilatoren en turbines, maar ook op complete systemen waarin rotatie een cruciale rol speelt.

Typische testtypen omvatten statische rotatietesten, waarbij het onderdeel bij een vaste snelheid ronddraait terwijl afmetingen, speling en koppel gemonitord worden, en dynamische of uithoudingsrotatietesten, waarbij rotatie wordt uitgevoerd onder variabele belasting en snelheden om slijtage, warmteontwikkeling, trillingen en smeermiddelconditie te observeren. Metingen omvatten koppel, toerental, trillingen (bijv. via accelerometers), temperatuur en slijtagedeeltjes, plus lubricatie-status en afvoersystemen.

Een gebruikelijke aanpak bestaat uit het opstellen van een testplan met acceptatiecriteria, het monteren van het onderdeel in een testopstelling of rig, het uitvoeren van de rotatietest, het registreren van data en het uitvoeren van post-testinspectie. De resultaten worden vergeleken met specificaties en kunnen leiden tot ontwerpwijzigingen, onderhoudsplannen of veranderingen in productietechnieken. Balans- en trillingsanalyse zijn vaak geïntegreerde onderdelen van rotatietesten.

Standaarden en richtlijnen variëren per sector en regio; opdrachtgevers en engineeringteams verwijzen naar relevante normen voor mechanische testen, balanceren en betrouwbaarheid. In de praktijk biedt de rotatietest een gestructureerde manier om rotatiebetrokken prestaties te beoordelen en risico’s vóór productie of in onderhoud te beheersen.