Home

rotatieregering

Rotatieregering is een form van bestuur waarbij de positie van hoofd van de regering (meestal de Minister-President) gedurende een parlementaire termijn tussen verschillende coalitiepartners roteert. In zo’n kabinet blijft de regering als geheel in functie, maar wijzigt de leider van de regering volgens vooraf afgesproken periodes. Vaak worden ook de ministersposten verdeeld op basis van de omvang en het evenwicht tussen de coalitiepartners, zodat elke partner gedurende een deel van de termijn invloed behoudt.

Hoe het werkt, is afhankelijk van de afgesproken draagwijdte van de rotatie. Een rotatieregering vereist doorgaans

Het idee achter een rotatieregering is dat alle grote partijen in een coalitie een substantiële rol krijgen

Kritiek richt zich op stabiliteit en planbaarheid: meerdere leiderschapswisselingen kunnen leiden tot inconsistent beleid, verschuivingen in

Zie ook: rotating premiership, coalitieregering, kabinetten met gedeeld leiderschap.

een
streng
overeengekomen
tijdlijn
en
transparante
transitions;
de
partijen
stemmen
af
welke
partner
telkens
de
premier
levert
en
hoe
lang
elke
periode
duurt.
Juridische
of
constitutionele
regelingen
kunnen
nodig
zijn
om
wisselingen
soepel
te
laten
verlopen
en
om
de
continuïteit
van
beleid
en
besluitvorming
te
waarborgen.
in
het
leiderschap,
waardoor
deadlocks
kunnen
worden
voorkomen
en
de
legitimiteit
van
het
kabinet
bij
meerdere
partijen
wordt
vergroot.
Voorstanders
melden
dat
het
moderatie
en
consensus
bevordert
en
langere
inzet
op
gedeelde
beleidsdoelen
mogelijk
maakt.
prioriteiten
en
verlies
van
zicht
op
langetermijndoelen.
Daarnaast
kunnen
onduidelijkheden
over
verantwoording
en
ministeriële
verantwoordelijkheid
ontstaan.
In
de
praktijk
zijn
formele
rotatiekabinetten
zelden
lange
termijn
toegepast;
het
concept
blijft
vooral
onderwerp
van
politieke
discussie
en
academische
analyse.