productbetrouwbaarheid

Productbetrouwbaarheid is de mate waarin een product tijdens een bepaalde gebruiksperiode volgens de specificaties blijft functioneren zonder ongewenste storingen onder normale omstandigheden. Het begrip is verwant aan, maar niet identiek aan duurzaamheid of performance; betrouwbaarheid richt zich op de kans op storingsvrij functioneren over tijd, terwijl duurzaamheid meer te maken heeft met slijtage bij gebruik.

Belangrijke meetpunten zijn onder andere MTBF (mean time between failures) voor herstelbare goederen en MTTF (mean time to failure) voor niet-reparabele items, evenals de betrouwbaarheidsgrafiek R(t) en het noteren van een falingsniveau per tijdseenheid. De Bathtub-curva illustreert drie fases: vroege defecten, stabiele operationele fase en slijtagegerelateerde missies. Voor elektronica en systemen worden vaak ook messen zoals fouten per miljard uur (FIT) gebruikt. Modellering gebeurt met survival- of reliabiliteitsanalyse, vaak via de Weibull-verdeling.

Factoren die betrouwbaarheid beïnvloeden zijn ontwerp en engineering, materiaalkeuze, productiekwaliteit, tests en kwaliteitscontrole, omgevingsomstandigheden en gebruikspatronen. Reliability engineering omvat methoden zoals FMEA/FMECA, hals- en HALT-testen, en reliability-centered maintenance (RCM). Data uit tests en veldgebruik worden gebruikt voor voorspellend onderhoud en ontwerpverbeteringen.

Naar verwachting levert hogere productbetrouwbaarheid minder garantie- en servicekosten op, een betere klanttevredenheid en een lagere totale eigendomskost. Richtlijnen en normen zoals ISO 9001 en de IEC-/ISO-families voor betrouwbaarheid en veiligheidskritische systemen ondersteunen systematische verbetering gedurende de levenscyclus van het product.

---