porogeengebruik
Porogeengebruik is een term uit de materialenwetenschap die verwijst naar het doelbewust inzetten van porogenen om poriën in een materiaal te genereren. Een porgeen is een stof die tijdens de verwerking wordt ingebracht en later wordt verwijderd of waarop een gasvormende reactie volgt, zodat een poreuze structuur achterblijft. De keuze van porgeen, de verhouding ten opzichte van de matrix en het verwerkingsproces bepalen de porositeit, de grootte en de connectiviteit van de poriën.
Bij sacrificial templating wordt het porgeen na de vormingsfase verwijderd door extractie, smelt of oxiderende verwijdering.
Porogeengebruik vindt plaats in polymeren, keramische materialen en composieten voor foams, scaffolds voor weefselengineering, katalysatordragers, filters
Zoutkristallen (bijv. NaCl), suikers (sacharose), paraffine, ammoniumbicarbonaat en polystyreenschuimdeeltjes zijn gangbaar. Verwijdering gebeurt meestal via oplosmiddel,
Balans tussen porositeit en mechanische sterkte is cruciaal. Residuen, incomplete verwijdering en controleerbare porogrootte-distributie zijn aandachtspunten
Zie ook: porositeit, sacrificial templating, porogene materialen.