podporzdkowaniu

Podporządkowanie to relacja syntaktyczna między dwoma zdaniami w złożeniu. W zdaniu złożonym podrzędnie jedno z zdań, nazywane zdaniem podrzędnym, jest zależne od drugiego, nazywanego zdaniem głównym. Zdanie główne wyznacza sens i ramy gramatyczne całej konstrukcji, a zdanie podrzędne wprowadza treść, okoliczności lub dopełnienie. W polszczyźnie zależność ta najczęściej wyrażana jest za pomocą spójników i zaimków względnych, np że, iż, ponieważ, gdy, kiedy, jeśli, gdzie, który, co, jak.

Podrzędne okolicznikowe, czyli zdania podrzędne okolicznikowe, pełnią funkcję określaną przez miejsce, czas, przyczynę, warunek, cel, sposób, rezultat lub koncesję. Przykłady: Kiedy wrócisz, zadzwonię; Zrobiłem to, żeby pomóc; Jeśli pada deszcz, zostaniemy w domu; Gdyby nie deszcz, poszlibyśmy na spacer; Zrozumiałem, jak to działa.

Podrzędne dopełnieniowe pełnią rolę dopełnienia w zdaniu i odpowiadają na pytania takie jak co, kogo, czego, komu. Przykłady: Wiem, że to prawda; Zauważyłem, iż się myliłeś; Powiedziałem, jak to zrobisz.

Podrzędne przydawkowe (zdania względne) ograniczają rzeczownik lub zaimek w zdaniu nadrzędnym. Przykłady: To jest książka, którą kupiłem wczoraj; Mężczyzna, który stoi na rogu, to mój nauczyciel. Zaimki względne to który, która, które, co, jaki.

W praktyce zdania podrzędne bywają łączone w różnych układach, a ich kolejność oraz użycie przecinków zależy od funkcji oraz intonacji wypowiedzi.