plattigheid

Plattigheid is een zelfstandig naamwoord uit het Nederlands. Het komt van plat en het achtervoegsel -igheid, en duidt op de eigenschap van plat zijn, oftewel vlakheid of egaalheid, maar ook op gebrek aan diepte of variatie.

In aardrijkskunde of op een oppervlak beschrijft plattigheid de afwezigheid van reliëf: een veld kan als zeer plat worden aangeduid wanneer er nauwelijks hoogteverschillen zijn. In figuurlijke zin verwijst plattigheid naar eentonigheid, voorspelbaarheid of gebrek aan nuance in taal, kunst of media; een verhaal met weinig wendingen kan als plattig worden beschouwd.

Het gebruik van plattigheid kan neutraal zijn wanneer men feitelijk beschrijft, maar de term drukt doorgaans kritiek uit. In cultuur- en mediadiscussies wordt plattigheid vaak gekoppeld aan banaliteit, gebrek aan diepte of originaliteit. Synoniemen zijn vlakheid, eentonigheid of banaliteit, afhankelijk van de context. De term kan ook zonder licht negatieve bijklank voorkomen in discussies over minimalisme of eenvoudige, cleane stijlen, waar platheid juist als gewenste eigenschap wordt gezien.

Zie ook: platheid, vlakheid, eentonigheid, banaliteit, minimalisme.