opslagcapaciteiten

Opslagcapaciteiten verwijst naar de maximale hoeveelheid gegevens die een opslagmedium, een systeem of een dienst kan bevatten. Die capaciteit wordt doorgaans uitgedrukt in bytes en afgeleide eenheden zoals kilobyte, megabyte, gigabyte en terabyte. In de praktijk maakt men onderscheid tussen bruto (raw) capaciteit en bruikbare capaciteit, omdat systeemoverhead, bestandsystemen en metadata ruimte in beslag nemen.

Een belangrijke nuance is het verschil tussen decimale en binaire voorvoegsels. Decimale voorvoegsels (kB, MB, GB, TB) verwijzen naar 10^3, 10^6, 10^9 en 10^12 bytes, terwijl binaire voorvoegsels (KiB, MiB, GiB, TiB) 1024^1, 1024^2, 1024^3 en 1024^4 bytes aangeven. Veel besturingssystemen tonen echter GiB/TiB, terwijl fabrikanten GB/TB vermelden, wat verwarring kan geven.

Opslagcapaciteiten zijn te vinden in verschillende media en diensten: magnetische harde schijven en SSD's voor lokale opslag; optische media en tapes voor lange termijn opslag; en cloudopslagdiensten (block, object en archiefopslag) die schaalbaar en op basis van verbruik zijn.

Factoren die bruikbare capaciteit beïnvloeden zijn onder andere formattering en partitie-indeling, gebruikte bestandssystemen, RAID-pariteit, compressie en deduplicatie, evenals redundantie en back-ups.

Toepassingsgebied en planning: voor persoonlijk gebruik of bedrijfsomgevingen is capaciteitstracking en groeiplanning, inclusief retentiebeleid en back-upbeleid, essentieel om aan toekomstige behoeften te voldoen. Trends tonen voortdurende groei in capaciteit en een verschuiving naar hybride en cloudgebaseerde opslagoplossingen.