oppervlaktecoating

Oppervlaktecoating is een op een oppervlak aangebrachte laag die bescherming, decoratie of functionele eigenschappen biedt. Veelvoorkomende ondergronden zijn metaal, hout, kunststof en beton.

Coatings kunnen worden onderverdeeld in beschermende coatings (zoals corrosie- en slijtagebescherming), decoratieve coatings (kleur en afwerking) en functionele coatings (bijvoorbeeld antistatische, hydrophobe of geleidende eigenschappen). Voorbeelden zijn verf, lak, epoxy- en polyurethaan coatings, alsook poedercoatings.

Toepassingen en processen: de kwaliteit van de coating hangt af van de oppervlaktevoorbereiding: reiniging, ontvetting, roestverwijdering en het creëren van hechting. Daarna volgt meestal een primer en vervolgens de toplaag. Toepassingsmethoden zijn borstelen, rollen, spuiten (luchtspuiten of airless), dompelen of poedercoaten, gevolgd door uitharding of droging.

Kwaliteit en controle: de eigenschappen zoals hechting, dikte, krasvastheid, buigzaamheid, glans en kleursstabiliteit worden beoordeeld met normen en testmethoden (ISO- en ASTM-standaarden) voor hechting, corrosie- en slijtagebestendigheid.

Milieu en regelgeving: coatings bevatten oplosmiddelen en VOC’s. Tegenwoordig worden vaak watergedragen of poedercoatings toegepast om milieu- en veiligheidsdoelstellingen te halen. Afvalbeheer, ventilatie en persoonlijke beschermingsmiddelen zijn belangrijke aspecten van de toepassing.