ontijzering

Ontijzering is een waterbehandelingsproces waarbij ijzer uit water wordt verwijderd, met name uit grondwater bestemd voor drinkwater. In veel bronnen komt ijzer voor als opgeloste Fe2+ of als onoplosbare ijzerhydroxiden. Ontijzeren voorkomt smaak- en kleurproblemen, vervuiling van leidingen en vlekken op wasgoed en sanitair.

Werking en methoden. De kern van ontijzeren is oxidatie van ijzer gevolgd door filtratie. Fe2+ wordt geoxideerd naar Fe3+, waarna ferrische hydroxide neerslaat en verwijderbaar wordt door filtratie. Dit kan plaatsvinden door beluchting (kontakt met lucht) of met chemische oxidanten zoals chloor, natriumpermanganaat of ozon. Een andere benaderng is biologische ontijzering, waarbij ijzer wordt geoxideerd door ijzer-oxiderende bacteriën in filtratiesystemen. Voor de filtratie worden media gebruikt zoals zand- of multimediefilters, en speciale media als manganese greensand, Birm of zeoliet om de neerslag vast te houden en te verwijderen. Vaak volgt een terugspoeling (backwash) om het filter schoon te maken.

Toepassingen en ontwerp. Ontijzering wordt veel toegepast bij drinkwaterproductie uit bronnen met hoog ijzergehalte en in industriële processen waar ijzervlekken onacceptabel zijn. Ontwerpkeuzes hangen af van de concentratie van ijzer en de aanwezigheid van andere bestanddelen (zoals mangaan of sulfiden) en omvatten beluchtingstijd, type oxidant, filtermedia en regelmatige onderhoudsmaatregelen. Voordelen zijn onder meer eenvoudige technologie en effectieve verwijdering bij lage kosten; nadelen zijn onderhoudsintensiteit, afvalslib en mogelijke storingen als pH en oxidantdosering niet goed zijn afgesteld.

Samengevat biedt ontijzering een veelgebruikte oplossing om ijzer uit water te verwijderen en zo waterkwaliteit en infrastructuur te beschermen.