ondersteuningsbudgetten

Ondersteuningsbudgetten zijn een vorm van financiële ondersteuning die gemeenten in Nederland toekennen om zorg en ondersteuning voor mensen met een beperking, chronische aandoening of ouder wordende burgers zelf te organiseren. Ze maken onderdeel uit van het gemeentelijk beleid op grond van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Met een OB kan een inwoner zelf bepalen wie er zorgt, wanneer en welke ondersteuning nodig is, binnen de afspraken die in een op maat gemaakte ondersteuningsplan zijn vastgelegd.

Het OB kan worden gebruikt voor een breed scala aan ondersteuningsactiviteiten, zoals persoonlijke verzorging, huishoudelijke hulp, begeleiding bij deelname aan onderwijs of arbeid, dagbesteding, vervoer of het betalen van aanpassingen aan de woning en hulpmiddelen. Ook de inzet van mantelzorgers of betaalde zorgverleners kan uit een OB gefinancierd worden, mits dit past binnen het plan en de regels van de gemeente.

Procedure en beheer: inwoners kunnen via de gemeente een intake en indicatiestelling aanvragen. Bij toekenning wordt een budgetbedrag vastgesteld en een persoonlijk ondersteuningsplan opgesteld met doelen en bestedingsafspraken. Het OB kan op verschillende manieren beheerd worden: de betaler kan het bedrag zelf beheren, of een budgetbeheerder of de gemeente kan de administratie op zich nemen.

Verantwoording en toezicht: de uitgaven moeten voldoen aan de afgesproken doelen en kunnen periodiek gecontroleerd worden. Onrechtmatig gebruik kan leiden tot terugvordering of beëindiging van het OB.

Resultaten en context: OB vormt een instrument om zorg en ondersteuning zó in te richten dat mensen zelf regie hebben over hun leven en participatie. Verschillen tussen gemeenten in uitvoering en voorwaarden zijn gebruikelijk.