onderhoudsregeling

Een onderhoudsregeling is een schriftelijke afspraak of rechterlijke uitspraak over financiële ondersteuning na een scheiding of beëindigde relatie. Het doel is te voorzien in de behoeften van kinderen en, in sommige gevallen, van een ex-partner. De regeling legt vast wie wat bijdraagt en op welke manier die bijdragen worden betaald.

Een onderhoudsregeling kan bestaan uit kinderalimentatie en, wanneer van toepassing, partneralimentatie. Belangrijke onderdelen zijn het bedrag, de betalingsfrequentie, de duur van de regeling en eventuele indexering. Ook wordt vaak vastgelegd of bijdragen in natura mogelijk zijn, bijvoorbeeld kosten voor woning, school en zorg, en hoe de betaling plaatsvindt (bijvoorbeeld via automatische salarisinhouding of een bankoverschrijving). De regeling kan schriftelijk zijn opgenomen in een echtscheidingsconvenant of als onderdeel van een rechterlijke uitspraak.

Totstandkoming gebeurt meestal via onderhandeling en mediation, met juridisch advies, of via de rechter. Een onderhoudsregeling kan mondeling of schriftelijk vastgelegd worden, maar schriftelijke vastlegging zorgt meestal voor duidelijkheid en handhaving. In veel gevallen is de regeling het resultaat van een scheidingsprocedure en vormt zij een onderdeel van het totale ouderschapsplan.

Duur en wijzigingen: kinderalimentatie eindigt doorgaans bij volwassen wording van het kind (meestal 18 jaar, soms 21 jaar of langer bij studie). Partneralimentatie heeft vaak een afgesproken termijn of blijft afhankelijk van gewijzigde omstandigheden; beide kunnen worden herzien als de situatie significant verandert. Handhaving en wijziging verlopen via de juiste juridische procedures.