nikkellaag

Een nikkellaag is een dunne laag nikkel die op een substraat wordt aangebracht om eigenschappen zoals corrosiebestendigheid, slijtvastheid, elektrische geleiding en esthetiek te verbeteren. Nikkellaag kan zowel decoratief als functioneel zijn en wordt toegepast op metalen zoals staal, koper, aluminium en roestvrij staal.

Er bestaan twee hoofdmethoden voor het opbrengen van nikkellaag. Elektrolytisch nikkelen (electroplating) gebruikt een elektrisch veld en een oplossing met nikkelsalten waarin het substraat als kathode fungeert. Het eindresultaat is afhankelijk van de samenstelling van het elektrolyt, de temperatuur, de spanning en de hechting van de onderlaag. Binnen de elektrolytische nikkellaag bestaan varianten zoals helder of glanzend nikkel (bright nickel) en mat nikkel, evenals hard nikkel voor verhoogde slijtvastheid en mechanische sterkte. Elektroless nickel coating (chemisch nikkelen) vereist geen buitenlands elektrisch veld en levert een Ni-P of Ni-B legering op basis van een reductie- of complexeringsreactie. Ni-P legers zijn populair vanwege hoge corrosiebestendigheid; na verhitting kunnen ze harder worden.

Voor een goede hechting ondergaan onderdelen een oppervlaktevoorbereiding: ontvetten, reinigen en activeren. Voor niet-geleidend ondergronden kunnen er tussenlagen zoals een koper- of zinklaag worden aangebracht; aluminium vereist vaak een zinkaatbehandeling. Dikte van nikkellaag varieert van enkele micrometer tot tientallen micrometer, afhankelijk van het doel (decoratief versus functioneel).

Toepassingen omvatten autofabricage, lucht- en ruimtevaart, elektronica, hydrauliek en huishoudelijke hardware. Veiligheids- en milieubeheer zijn belangrijk: nikkel- en nikkelverbindingen kunnen allergieën en ernstigere gezondheidsrisico’s veroorzaken; sommige nikkelbaden gebruiken cyanide; adequate ventilatie en afvalverwerking zijn vereist.