nietmagnetisch

Nietmagnetisch verwijst naar materialen die geen noemenswaardige magnetische respons vertonen en geen magnetisatie behouden nadat een extern magnetisch veld is verwijderd. In het dagelijks taalgebruik wordt hiermee vaak bedoeld dat een stof niet reageert op magneten en weinig tot geen magnetische interferentie veroorzaakt in apparaten. In de natuurkunde is magnetische reactie echter beschreven door de magnetische susceptibiliteit en de permeabiliteit; alle materialen hebben een some respons. Voor niet-magnetische materialen ligt de relatieve permeabiliteit μr ongeveer gelijk aan 1 en is de magnetische susceptibiliteit χ extreem klein.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen diamagnetische materialen (χ < 0), paramagnetische materialen (χ > 0, maar zeer klein) en ferro-/ferri-magnetische materialen (met sterke, blijvende magnetisatie en hysterese). De term nietmagnetisch is daarom geen exacte fysische aanduiding, maar een praktische aanduiding voor stoffen waarvan de magnetische reactie in de meeste toepassingen verwaarloosbaar is. Diamagnetische en zwak paramagnetische materialen kunnen weliswaar een extreem zwakke magnetische respons tonen, maar die is doorgaans niet merkbaar in alledaagse omstandigheden.

Voorbeelden van materialen die regelmatig als nietmagnetisch worden beschouwd, zijn glas, hout, keramiek en veel kunststoffen. Ook bepaalde metalen zoals koper en aluminium zijn zwak magnetisch (diamagnets of paramagnetisch) en worden in praktijk vaak als niet-magnetisch aangemerkt.

Toepassingen richten zich op het vermijden van magnetische interferentie: in medische beeldvorming (MRI), in sensoren en in mechanische assemble­ringen waarbij magnetische krachten of veldstoringen ongewenst zijn.