neurostymulacja

Neurostymulacja, znana również jako neurostymulacja mózgowa lub neurostymulacja centralna, to technologia medyczna polegająca na stosowaniu stymulacji elektrycznej lub innych metod fizykalnych do wpływania na aktywność neuronów w układzie nerwowym. Głównym celem tej procedury jest leczenie lub poprawa funkcji, które mogą być uszkodzone lub nieprawidłowo regulowane, np. w przypadkach zaburzeń neurologicznych, psychicznych lub chronicznych bólów.

Najczęściej stosowaną formą neurostymulacji jest stymulacja strefy mózgowej (DBS – Deep Brain Stimulation), która polega na wprowadzeniu małych elektrod do głębokich struktur mózgu, takich jak jądro podwzgórzowe, jądro podkomorowe czy kora przednia. Stymulacja elektryczna jest dostarczana przez generator implantowany pod skórą w okolicy klatki piersiowej. Dzięki regulowanej intensywności i częstotliwości, stymulacja może zmniejszać objawy chorób takich jak choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane, zaburzenia ruchowe czy depresja.

Inne formy neurostymulacji obejmują stymulację nerwów twarzowych (np. w leczeniu migreny lub zaburzeń twarzy), stymulację rdzenia kręgowego (CRPS – Chronic Refractory Pain Syndrome) czy stymulację nerwów nerwu błędnego (np. w terapii nadciśnienia tętniczego). Badania nad neurostymulacją trwają również w kontekście leczenia zaburzeń lękowych, schizoafektywnego zaburzenia i innych schorzeń psychicznych.

Procedura implantacji neurostymulatora jest przeprowadzana pod miejscową lub ogólną anestezją i trwa kilka godzin. Po zabiegu pacjent musi przejść okres rekonwalescencji, podczas którego regularnie monitoruje się działanie urządzenia. Wszystkie formy neurostymulacji wymagają ścisłej współpracy z lekarzem, aby dostosować parametry stymulacji do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Choć neurostymulacja przynosi korzyści dla wielu pacjentów, nie jest bezpieczna dla wszystkich i może mieć skutki uboczne, takie jak bóle głowy, zaburzenia równowagi, reakcje na pole elektryczne lub problemy z integracją urządzenia. Wszelkie ryzyka i korzyści powinny być dokładnie omówione przez specjalistę przed podjęciem decyzji o zastosowaniu tej terapii.