netmeteringsregelingen

Netmeteringsregelingen zijn beleidskaders die kleine elektriciteitsproducenten in staat stellen om de opwekking die terug het elektriciteitsnet in gaat te verrekenen met hun eigen verbruik van elektriciteit. Doel is de adoptie van hernieuwbare energie te stimuleren en tegelijkertijd de belasting van het net te verbeteren.

Hoe het werkt: een bidirectionele meter registreert zowel geïmporteerde als geëxporteerde elektriciteit. De geproduceerde stroom die terug geleverd wordt aan het net wordt vaak verrekend met de verbruikte stroom, meestal op jaarbasis. Er bestaan verschillende vormen: echte netmetering (saldering), waarbij export tegen hetzelfde tarief als afname wordt verrekend, en terugleververgoeding of netbilling, waarbij export tegen een vaste prijs of een afwijkende tariefstructuur wordt vergoed.

Toepassing en criteria: netmeteringsregelingen richten zich meestal op particuliere woningen en kleine bedrijven met systemen zoals zonne-PV-installaties tot enkele kilowattpiek. Regelingen verschillen per land en regio wat betreft maximale installatiegrootte, vergoedingspercentages, looptijden en eventuele overgangsfases naar andere modellen.

Voordelen en nadelen: netmetering kan de energierekening verlagen, hernieuwbare opwekking stimuleren en lokale verbruik bevorderen. Nadelen kunnen liggen in de kostendrager voor overige afnemers en de uitdagende kostenverdeling voor netwerken en administratieve verwerking.

Context in Nederland: in Nederland wordt het concept vaak aangeduid als salderingsregeling. Deze regeling is onderhevig aan beleidsdiscussies en aanpassingen, met doelstellingen om volledige saldering geleidelijk af te bouwen en compenserende modellen te introduceren naarmate installaties groeien.