neerlegen

Neerleggen is een Nederlands werkwoord met meerdere verwante betekenissen. Het basisbetekenis is het fysiek neerzetten of neerleggen van een voorwerp: iets op een ondergrond plaatsen of laten rusten. Voorbeelden zijn: de telefoon neerleggen, een pen neerleggen of de wapens neerleggen.

Naast de stoffelijke betekenis wordt neerleggen ook in figuurlijke zin gebruikt. Het kan betekenen dat iemand een eis, bezwaar, aanvraag of verzoek bij een autoriteit indient of neerlegt, bijvoorbeeld een eis neerleggen bij de rechtbank of een bezwaar neerleggen tegen een besluit. Ook kan het verwijzen naar het beëindigen of loslaten van een positie, taak of verplichting, zoals het neerleggen van een functie of verantwoordelijkheid.

Grammaticaal gezien is neerleggen een werkwoord met het voorvoegsel neer- dat scheidbaar is in veel vormen. In de tegenwoordige tijd zie je bijvoorbeeld: ik leg neer, jij legt neer, wij leggen neer. In de voltooide tijd wordt meestal neergelegd gebruikt: hij heeft de wapens neergelegd. De infinitief is neerleggen.

Etymologisch komt neerleggen uit neer- (naar beneden) en leggen (to place), waarmee beide betekenissen van het woord worden samengevat: iets neerzetten, maar ook iets formeel neerleggen bij een instantie.

Zie ook

gerelateerde uitdrukkingen zoals de wapens neerleggen of een eis neerleggen geven een beeld van de combinatie tussen een lichamelijke handeling en een formele handeling in administratieve of juridische context.