moraalrechten

Moraalrechten zijn persoonlijke rechten van auteurs die de band tussen de maker en diens werk beschermen en de reputatie van de maker waarborgen. Ze vormen een onderscheid met economische rechten zoals reproductie, distributie en openbaarheid en zijn bedoeld om de maker te erkennen en te beschermen tegen ongeautoriseerde veranderingen aan het werk.

De belangrijkste moraalrechten zijn doorgaans: het recht op naamsvermelding (recht op erkenning als maker) en het recht op integriteit (bescherming tegen vervorming, beschadiging of andere wijzigingen die afbreuk doen aan de eer of reputatie van de maker). Deze rechten zijn meestal niet overdraagbaar en blijven verbonden aan de maker; in sommige rechtsstelsels kunnen ze na diens overlijden voortleven via erfopvolging. De exacte duur en de wijze van voortbestaan verschillen per land.

Relatie met economische rechten: moraalrechten blijven bestaan onafhankelijk van de economische rechten. Zelfs als economische rechten worden overgedragen of gelicentieerd, blijven de moraalrechten meestal bestaan en kunnen ze niet volledig worden opgegeven. Handhaving vindt meestal plaats via rechtsmiddelen zoals bevel tot stopzetting, rectificatie of schadevergoeding, afhankelijk van de nationale wetgeving. In contracten kunnen partijen wel afspraken maken over gebruiksvoorwaarden, maar de kernrechten blijven doorgaans beschermd.

Internationale context: moraalrechten bestaan in veel jurisdicties, met name binnen het continentale rechtssysteem en de Europese Unie. Details zoals duur, erfopvolging en exacte reikwijdte variëren per land, maar het algemene principe is een persoonlijke band tussen auteur en werk die niet volledig kan worden weggenomen door de verkoop van economische rechten.