mobiliteitsverbetering

Mobiliteitsverbetering is het proces gericht op het verbeteren van de verplaatsingsmogelijkheden van mensen en goederen. Het omvat beleidsmaatregelen, infrastructuur en dienstverlening die gericht zijn op efficiëntie, veiligheid, toegankelijkheid en duurzaamheid van het transport- en mobiliteitsstelsel.

Doelstellingen zijn onder meer het verminderen van congestie en emissies, het verbeteren van reistijden en betrouwbaarheid, en het vergroten van de bereikbaarheid voor uiteenlopende bevolkingsgroepen. Daarbij ligt de focus op multimodale verbindingen waarin verschillende vervoerswijzen naadloos op elkaar aansluiten.

Instrumenten bestaan uit infrastructuurinvesteringen (wegen, spoorlijnen, fietspaden), operationele verbeteringen (hogere frequentie van openbaar vervoer, slimme verkeersregeling), en beleidsmaatregelen (congestieheffing, lage-emissiezones, parkeerbeleid). Digitalisering levert ook data, planningstools en Mobility as a Service-oplossingen voor geïntegreerde ticketing en reizigersinformatie.

Voordelen zijn onder meer lagere reistijden, minder files, minder uitstoot, betere gezondheid door actiever vervoer, en meer economische efficiëntie. Een goed uitgevoerd mobiliteitsbeleid kan ook de inclusie bevorderen door mobiliteitstoegankelijkheid voor ouderen, mensen met beperkingen en lage-inkomensgroepen te verbeteren.

Uitdagingen betreffen hoge investeringskosten, politieke en publieke weerstand, afstemming tussen verschillende overheden en partijen, privacy en gegevensbeveiliging, en het voorkomen van rebound-effecten waarbij efficiency meer gebruik stimuleert. Een combinatie van planning, participatie en continue evaluatie is nodig.

Monitoring gebeurt met indicatoren zoals reistijdonbetrouwbaarheid, modal shift, verkeersveiligheid, bereikbaarheid van arbeid en onderwijs, en CO2-uitstoot per vervoerde eenheid. Lokale situering en context bepalen welke maatregelen effectief zijn.