methaclaatmonomeren

Methaclaatmonomeren zijn esters van methacrylzuur die dienen als bouwstenen voor polymeren. De algemene chemische formule is CH2=C(CH3)COOR, waarbij R een organische rest is afkomstig van een alcohol. Deze vinylmonomeren polymeriseren via vrije radicalen tot polymethacrylaten en worden wereldwijd in verschillende sectoren toegepast.

Voorbeelden van veelgebruikte methaclaatmonomeren zijn methylmethacetaat (MMA); ethylmethacrylaat (EMA); butylmethacrylaat (BMA); hydroxyethylmethacrylaat (HEMA); hydroxypropylmethacrylaat (HPMA); glycidylmethacrylaat (GMA) en isobutylmethacrylaat (IBOMA). MMA is de basis voor poly(methyl methacrylaat), vaak aangeduid als PMMA of acrylglas, en vormt een belangrijke gezamenlijke grondstof voor coatings, lijmen en kunststoftoepassingen. HEMA en HPMA worden veel gebruikt in hydrogel- en dentale materialen.

Toepassingen hangen af van de eigenschappen van de monomeer en van copolymerisatie; methaclaatmonomeren worden veelvuldig gebruikt in coatings, lijmen, kunststofmaterialen, dentale resins en contactlenzen. Copolymerisatie met andere acrylaten en styreen biedt maatwerkpolymeren met specifieke eigenschappen zoals rigiditeit, flexibiliteit en UV-bestendigheid.

Polymerisatie vindt plaats via radicalaire additie, meestal geactiveerd door initiatoren zoals benzoylperoxide of AIBN, of door UV-licht. Processen kunnen bulk, oplossing, emulsiem of suspensie zijn. Inhibitoren zoals hydrochinon worden gebruikt om ongewenste voorreactie te voorkomen. De monomeren kunnen exotherm reageren, zodat temperatuurbeheersing essentieel is.

Veiligheid en milieukwesties: methaclaatmonomeren kunnen huid- en oogirritatie en allergische reacties veroorzaken. Goede ventilatie, passende persoonlijke beschermingsmiddelen en correcte opslag zijn vereist. Ze vallen onder regelgeving voor gevaarlijke chemicaliën en VOC-emissie.