mediaruimtelijke

Mediaruimtelijkheid is een begrip in de mediawetenschap en geografie dat verwijst naar de manier waarop mediabronnen, platforms en content ruimtelijke relaties genereren en reorganiseren. Het benadrukt dat ruimte niet statisch is, maar gevormd wordt door mediapraktijken zoals digitalisering, kaarten, locatiediensten, sociale media, videostreaming en augmented reality. Door mediatechnologieën veranderen gevoelens van plaats, bereik, toegankelijkheid en controle in zowel stedelijke als landelijke omgevingen.

Het concept verbindt inzichten uit verschillende disciplines, waaronder media- en cultuurstudies, human geografie en urban studies. Het onderzoekt hoe infrastructuren (netwerken, datacenters, sensoren) en praktijken (lokalisatie, volgzaamheid, surveillance) schaalbare ruimtelijke effecten opleveren, van dagelijkse mobiliteit en routinematige bewegingen tot ingrijpende veranderingen in stedelijke planning en openbare ruimte. Ook de representatie van ruimte in media (films, nieuws, beeldcultuur) speelt een rol, omdat beelden ruimtelijke verhoudingen kunnen versterken of ondermijnen.

Belangrijke thema’s binnen mediaruimtelijkheid zijn onder meer de relatie tussen digitale platforms en stedelijke fragmentatie, gegecodeerde en gepersonaliseerde ruimte (waar iemand kan of mag zijn afhankelijk van data), data-urbanisme, en de ervaringen van burgers met augmented en virtual reality in publieke gebieden. Kritische benaderingen wijzen op mogelijke nadelen zoals privacyzorgen, surveillance, digitale kloof en afhankelijkheid van technologische systemen.

Zie ook: media-geografie, digitale geografie, ruimtelijke media, stedelijke informatiedimensies.