maxillofaciaal

Maxillofaciaal is een bijvoeglijk naamwoord dat verwijst naar de maxillofaciale regio, het gebied van onder- en bovengezicht en de aangrenzende onderdelen van de schedel. In de geneeskunde en tandheelkunde wordt de term gebruikt om aandoeningen, verwondingen en behandelingen te beschrijven die dit gebied betreffen.

De maxillofaciale regio omvat onderkaak (mandibel), bovenkaak (maxilla), de jukbeenderen (zygoma), het neuskader en het orbitaalgebied, evenals de bijbehorende zachte weefsels. Tanden, speekselklieren en verschillende zenuwstructuren kunnen eveneens binnen dit domein vallen. De term wordt gebruikt in zowel medische als tandheelkundige contexten om anatomie, pathologie en chirurgie in dit gebied aan te duiden.

Maxillofaciale chirurgie is een medisch specialisme dat zich bezighoudt met de diagnose en behandeling van aandoeningen van deze regio, vaak in nauwe samenwerking met tandartsen. In veel landen is het een gecombineerde opleiding die elementen van geneeskunde en tandheelkunde omvat. De praktijk omvat een breed scala aan procedures en indicaties.

Veelvoorkomende taken zijn de behandeling van gezichts- en kaaktrauma, orthognatische chirurgie voor afwijkingen in de standen van kaak en tanden, reconstructieve chirurgie na letsel of tumoren, en tandheelkundige implantologie en reconstructies. Diagnostiek maakt gebruik van beeldvorming zoals röntgen, CT/CBCT en soms MRI; behandelplannen worden meestal opgesteld in multidisciplinaire teams met kaakchirurgen, tandartsen, KNO-artsen, oncologen en plastisch chirurgen.