materiaaldempering
Materiaaldemping is de eigenschap van materialen om mechanische energie die in trillingen wordt toegevoerd, te dissiperen als warmte. Deze demping vermindert de amplitude van trillingen en verbetert de stabiliteit en het comfort van systemen en structuren. Demping kan inherent aan het materiaal zijn (interne demping) of het gevolg zijn van de combinatie van materiaal, interfaces en verbindingen.
Demping ontstaat door diverse mechanismen. Bij visco-elastische materialen vindt energieverlies plaats door tijdvertraging en kunststof vervorming.
Demping wordt gekwantificeerd met parameters zoals dempingsratio (zeta), verliesfactor (eta) en kwaliteitfactor (Q). Meetmethoden omvatten dynamische
Materialen variëren in demping. Polymerien en visco-elastische lagen leveren doorgaans hogere demping dan metalen, die vaak
Toepassingen bevinden zich in trillingsisolatie, antivibratiesystemen, voertuig- en machineonderdelen, bouw- en infrastructurele systemen, en akoestische toepassingen.