luchtdoorgangcontrole

Luchtdoorgangcontrole verwijst naar het beheer van de doorgang van lucht tussen ruimten, of tussen een ruimte en de buitenlucht, binnen HVAC-systemen en ventilatie-inrichtingen. Het doel is ventilatie en luchtdoorvoer op een gewenste snelheid en samenstelling te regelen, zodat de binnenluchtkwaliteit, comfort en veiligheid gewaarborgd zijn, terwijl onnodig energieverbruik wordt beperkt.

Systemen voor luchtdoorgangcontrole bestaan uit mechanische componenten zoals kleppen (dampers), regelkleppen, ventilatoren en regelapparatuur, aangevuld met meet- en regeltechniek. Sensoren registreren onder meer CO2-concentratie, temperatuur, vochtigheid en drukverschillen en sturen de bediening aan. In moderne systemen worden vaak geautomatiseerde regelsoftware en zon- en economizerfuncties toegepast.

Er zijn verschillende regiemen. Constant Luchtdebiet (CAV) levert een vast debiet; Variabel Luchtdebiet (VAV) past debiet aan op basis van vraag; Vraaggestuurde ventilatie (DCV) regelt luchttoevoer op basis van directe behoefte. Drukgestuurde controle houdt ruimten onder een beoogd drukverschil om ongewenste luchtstromen te voorkomen. Samen met buitenluchtregelingen en decentrale of gecentraliseerde soft- en hardware draagt dit bij aan energiebesparing en indoor air quality (IAQ).

Toepassingen zijn onder andere kantoren, onderwijs- en zorginstellingen, laboratoria en industriële omgevingen waar gecontroleerde ventilatie en drukbeeld vereist zijn.

Voordelen van luchtdoorgangcontrole zijn verbeterde binnenluchtkwaliteit, comfort en energiebesparing. Uitdagingen omvatten nauwkeurige sensorafstelling, regelafstemming, onderhoud van kleppen en motoren, en integratie met andere gebouwbeheersystemen.