lijnanalyse

Lijnanalyse is een verzamelterm voor analysemethoden die gericht zijn op lineaire kenmerken in data, afbeeldingen, signalen en spectra. Het gaat om het identificeren, karakteriseren en modelleren van lijnen of lijnachtige trends, en om het extraheren van kwantitatieve informatie uit die lijnen.

In statistiek en data-analyse omvat lijnanalyse vaak lineaire regressie en line fitting, waarbij een lijn zo goed mogelijk past bij waarnemingen. Belangrijke onderdelen zijn de schatting van parameters, de goodness-of-fit en de analyse van residuen. Robuuste benaderingen kunnen worden toegepast als de data outliers bevatten of als de relatie niet volledig lineair is.

In signaalverwerking en spectroscopie verwijst lijnanalyse naar het analyseren van spectrale lijnen: detectie van lijnen, bepaling van positie, intensiteit en breedte, en het gebruik van lijnprofielen, zoals Gaussiaanse of Voigt-profielen, om fysische parameters te bepalen zoals temperatuur, samenstelling of concentratie. In beeldanalyse kan lijnanalyse ook lijnopsporing omvatten via technieken zoals de Hough-transformatie en lijnfitten om geometrische informatie uit afbeeldingen te extraheren.

Toepassingsgebieden include astronomie, chemie, materiaalkunde, geowetenschappen, remote sensing, en industriële kwaliteitscontrole. De methode vereist vaak zorgvuldige baselinecorrectie, ruisbehandeling en onzekerheidsanalyse.

Uitdagingen bij lijnanalyse zijn onder meer ruis, overlappende lijnen, baseline-drift en het kiezen van een geschikt model. Betrouwbare interpretatie vereist vaak validatie met onafhankelijke gegevens en expliciete onzekerheidsschattingen.