lengterichting

Lengterichting is de richting langs de lengte-as van een object. Het verwijst meestal naar de langste dimensie en wordt gezien als de referentie-as bij ontwerp, fabricage en analyse. In veel contexten staat tegenover lengterichting de transversale richting, die te maken heeft met de breedte en hoogte in plaats van de lengte.

In constructie, techniek en materialenleer is lengterichting cruciaal omdat materialen en structuren vaak verschillend reageren afhankelijk van de richting. Belastingen, vervorming en sterkte worden regelmatig langs lengterichting geanalyseerd. Fibers en vezelversterkte materialen vertonen anisotrope eigenschappen waarbij stijfheid en draagkracht sterker zijn in de lengterichting dan loodrecht daarop. Bij hout komt de lengterichting overeen met de neringsrichting; bij metalen staven en pijpen loopt de lengterichting gespannen met de lengte van de staaf.

Toepassingen zijn onder meer het bepalen van structurele belastingen, kwaliteitscontrole en fabricagetechnieken. In tekeningen en CAD geeft men lengterichting vaak aan als de richting waarin lengte-afmetingen worden gemeten of aangeduid. Bij behuizing, transport en machinebouw is het belangrijk rekening te houden met lengterichting bij lassen, bevestiging en slijtage.

Samenvattend is lengterichting een fundamenteel ruimtelijk concept dat helpt bij het begrijpen en specificeren van de richting van lengte in objecten, constructies en materialen. Het vormt een basis voor analyses van sterkte, stijfheid en vervorming in diverse disciplines.