lasertechnieken

Lasertechnieken verwijzen naar methoden die gebruikmaken van laserlicht om materialen te bewerken, te meten of te informeren. Een laser produceert coherente, monochromatische en sterk gebundelde straling via gestimuleerde emissie van elektronen, waardoor de straling zeer gericht en controleerbaar is.

Belangrijke lasertypen zijn diodelasers, solid-state lasers (zoals Nd:YAG), CO2-lasers en vezellasers (fibre lasers). Ze kunnen continu of pulserend werken; ultrakorte pulsen worden veel gebruikt bij micro- en nanobewerking.

Toepassingen zijn onder meer materiaalbewerking (snijden, lassen, boren, graveren en markeren), waarbij laserposities nauwkeurig en contactvrij werken mogelijk maken en vaak warmtebeïnvloeding beperkt blijft. In de geneeskunde worden lasers gebruikt voor operaties, oogheelkunde en cosmetische behandelingen. In onderzoek en industrie spelen lasers een rol bij spectroscopie, metrologie, oppervlaktebehandeling en afstandsmetingen zoals LIDAR.

Veiligheid en regelgeving zijn essentiële aspecten, gezien de risico’s voor ogen en huid. Lasers worden geclassificeerd van 1 tot 4, en passende maatregelen omvatten afscherming, interlocks en persoonlijke beschermingsmiddelen. Daarnaast bestaan normen en richtlijnen door organisaties zoals IEC 60825.

Trends omvatten hogere vermogen en efficiëntie, steeds kortere pulsen (femtoseconde), betere beamkwaliteit en geïntegreerde systemen voor automatisering en sensortechnologie. Lasertechnieken blijven essentieel in diverse sectoren zoals productie, medische zorg en wetenschap.