landschapstype

Een landschapstype is een categorie die landschappen classificeert op basis van gemeenschappelijke kenmerken en processen. Het doel van een landschapstype is het systematisch ordenen en vergelijken van gebieden voor onderzoek, ruimtelijke planning, natuurbeheer en cultuurhistorisch begrip.

De kenmerken die een landschapstype bepalen, zijn onder meer fysische factoren zoals reliëf, gesteente en bodem, hydrologie en klimaat; biologische factoren zoals begroeiing en ecosystemen; en menselijke factoren zoals landgebruik, bebouwing, infrastructurele patronen en erfgoed. Het begrip is schaalafhankelijk: wat als type op regionaal niveau verschijnt kan op lokaal niveau meerdere subtypes bevatten. Classificatiemethoden variëren van op fysische kenmerken gebaseerde landvormtypen tot op landgebruik en cultuur gebaseerde typen; vaak wordt een combinatie van kaartanalyses, veldobservaties en historische informatie gebruikt. In de praktijk worden termen zoals duinlandschap, rivierlandschap, veenlandschap, stedelijk landschap of cultuurlandschap gebruikt als concrete voorbeelden.

Toepassingen omvatten ruimtelijke planning, natuurbeheer, ecologisch onderzoek en toeristische recreatie. Landschapstypologie ondersteunt het vergelijken van gebieden, het identificeren van knelpunten en het formuleren van beheermaatregelen die rekening houden met ecologische en cultuurhistorische waarden. In de praktijk wordt het gebruikt om landschapskwaliteiten te inventariseren, trends te analyseren en besluitvorming te onderbouwen bij ruimtelijke ontwikkelingen en natuurbehoud.