koppeloverbrenging

Koppeloverbrenging is een verzamelnaam voor systemen die mechanische kracht (koppel) overbrengen van een draaiende as naar een andere via een koppeling. Het doel is twee rotoren met elkaar te verbinden terwijl beweging en uitlijning kunnen variëren; het biedt ook demping van torsieveiligheid, bescherming tegen schokken en compensatie voor axiale, radiale of hoekige afwijkingen en voor thermische uitzetting.

Er bestaan verschillende typen koppeloverbrengingen, afhankelijk van de vereiste uitlijning, stijfheid en demping. Rigiditeitskoppelingen verbinden assen zonder toe te laten voor misalignement en vereisen doorgaande uitlijning. Flexibele koppelingen gebruiken elastisch materiaal of flexibele elementen (bijv. elastomeren, plaatkoppelingen, bel-koppelingen) om kleine afwijkingen en trillingen op te vangen. Vloeistofkoppelingen gebruiken olie of een andere vloeistof om torque over te brengen en dempen schokken; magnetische koppelingen maken transmissie zonder mechanelijk contact mogelijk via magnetische krachten. Elk type heeft zijn eigen toepassingen, efficiëntie en onderhoudsbehoeften.

Bij de selectie komen factoren als maximaal koppel en toerental, gewenste demping, toegestane uitlijningssnede (radiaal, hoekig, axiaal), afstand tussen de assen, asdiameters en omgevingseisen (temperatuur, vocht, chemicaliën) kijken. Belangrijke ontwerp- en installatieoverwegingen zijn nauwkeurige uitlijning, beveiliging tegen overbelasting, onderhoudsinterval en, voor sommige koppelingen, smering of afdichting. Veiligheid en betrouwbaarheid staan centraal bij toepassingen in machines, pompen, transportbanden, generators en industriële aandrijvingen.