kleurcontrast

Kleurcontrast is het perceptuele verschil tussen twee kleuren en is cruciaal voor leesbaarheid en herkenning in visuele communicatie. Het bepaalt hoe goed tekst op een achtergrond lezenbaar is, hoe duidelijk knoppen en iconen opvallen en hoe elementen op een scherm onderscheiden worden.

In de praktijk gaat kleurcontrast vooral over luminantiecontrast, het verschil in helderheid tussen kleuren. Ook hue (de kleurtoon) en verzadiging kunnen de waargenomen contraststerkte beïnvloeden. De effecten zijn afhankelijk van de kijkomstandigheden, de gebruikte schermtechnologie en de kijker zelf, inclusief eventuele kleurenzichtstoornissen.

De belangrijkste richtlijnen komen uit de internationale webstandaarden WCAG. Voor normale tekst moet de contrastverhouding minimaal 4.5:1 zijn; voor grotere tekst geldt 3:1. Ook niet-tekstuele elementen zoals knoppen en pictogrammen hebben vaak een minimale contrastnorm (meestal rond 3:1) zodat ze duidelijk herkenbaar blijven. Deze criteria zijn bedoeld om de toegankelijkheid te verbeteren voor een breder publiek.

Praktische toepassing omvat het kiezen van contrasterende kleurparen (bijv. donkere tekst op lichte achtergronden), het controleren van contrast met hulpmiddelen, en het opnemen van alternatieve informatiestromen (zoals tekstuele labels naast kleurafi schijn). Verder is testen op verschillende schermen en bij verschillende belichtingsomstandigheden aan te bevelen, evenals rekening houden met kleurweergavestijlen van mensen met een kleurenzichtstoornis.

Zie ook: WCAG, toegankelijke vormgeving, kleurtheorie.