kasreservering

Kasreservering is een financieel begrip dat verwijst naar het bewust aanleggen van een reserve liquide middelen ten behoeve van de continuïteit van een onderneming. Het doel is de liquiditeitspositie te versterken en een buffer te bieden tegen perioden met lagere inkomsten, onverwachte kosten of cashflowtekorten. Een kasreserve kan op verschillende manieren worden opgebouwd: door een deel van de netto winst expliciet als reserve in eigen vermogen onder te brengen (appropriatie van winst), of door een vast bedrag contant of op een bankrekening als kasbuffer aan te houden met een duidelijke bestemming in het beleid of de jaarrekening.

De opbouw en het bestuur van een kasreservering vereisen doorgaans goedkeuring door het bestuur. Organisaties kunnen beleidsregels vastleggen over de omvang van de reserve, wanneer middelen uit de reserve mogen worden aangewend en hoe de reserve weer kan worden aangevuld. In de jaarrekening wordt de aard en herkomst van de kasreserve toegelicht, zodat stakeholders begrijpen waarom en hoe de middelen zijn gereserveerd.

Kasreservering verschilt van een voorziening. Reserves maken deel uit van het eigen vermogen en dienen het vermogen te versterken, terwijl voorzieningen verplichtingen zijn voor toekomstige kosten en als zodanig op de balans staan. In de praktijk kan kasreservering ook onderdeel zijn van een bredere treasury- of liquiditeitsstrategie.

Voordelen van een kasreserve zijn onder meer een verbeterde liquiditeit en meer flexibiliteit bij noodgevallen of investeringskansen. Nadelen zijn mogelijke vergrendeling van middelen die anders voor groei gebruikt zouden kunnen worden en risico’s bij het inschatten van de benodigde hoogte.