inotropabehandling

Inotropiebehandeling is het gebruik van geneesmiddelen die de contractiliteit van het hart vergroten of veranderen om de output van het hart te verbeteren. Deze therapie wordt toegepast bij situaties waarin de bloedcirculatie onvoldoende is, zoals cardiogene shock, acuut decompensatoir hartfalen of perioperatieve insufficiëntie.

Positieve inotropen verhogen de hartkracht meestal via beta-adrenerge stimulatie (bijvoorbeeld dobutamine, dopamine) of door het verhogen van cAMP-niveaus (milrinon) en soms door vergroting van de calciumrespons (levosimendan). Digoxine heeft ook een positief inotropisch effect, vooral bij chronisch hartfalen met atriale fibrilleren. De behandeling gebeurt meestal intravenes en wordt vaak begonnen in een ICU- of afdeling voor intensieve monitoring. Wel kan naast inotropie ook vasopressie nodig zijn bij gelijktijdige hypotensie.

Indicaties omvatten klinisch lage cardiale output met tekenen van insufficientie, zoals hypotensie en verminderde urineproductie, vaak in combinatie met andere ondersteuningstechnieken. In de acute setting kan inotrope therapie worden gebruikt ter bridging naar herstel of naar mechanische ondersteuning.

Monitoring en dosing vragen gespecialiseerd toezicht: vitale functies, ritmetoestand, bloeddruk, invasive hemody­namica, urineproductie en lactaatniveaus. Milrinon vereist meestal aanpassing bij verminderde nierfunctie; levosimendan heeft actieve metabolieten en kan langer effect hebben. Langdurig of routineel gebruik van inotrope middelen wordt voorzichtig afgewogen vanwege risico’s op tachycardie, aritmieën en verhoogde zuurstofvraag van het myocard, en kan bij sommige patiënten de prognose schaden. Alternatieven zijn ondersteunende maatregelen zoals mechanische circulatoire ondersteuning en correctie van onderliggende oorzaken.