infuatievloeistoffen

Infusievloeistoffen zijn sterile vloeistoffen die intraveneus worden toegediend om vocht en elektrolyten aan te vullen, medicatie te verdunnen of toe te dienen, en soms als drager voor voeding of andere behandelstoffen. Ze worden veel toegepast in de gezondheidszorg, bij patiënten die niet zelfstandig kunnen drinken of die extra volume, glucose of elektrolyten nodig hebben.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen crystalloïden en colloïden. Crystalloïden bestaan uit waterige oplossingen van mineralen en suikers en zijn vaak isotone oplossingen met osmolaliteit vergelijkbaar met die van bloedplasma, zoals 0,9% natriumchloride (normaal zout) en Ringer’s lactaat of Plasma-Lyte. Dextroseenoplossingen zoals D5W leveren energie maar dragen geen significant colloïd-volume toe. Colloïden bevatten grote moleculen die langer in de intravasculaire ruimte blijven, zoals albumine, gelatines en synthetische plasma-expanders; het gebruik van sommige colloïden is afgenomen vanwege veiligheidsrisico’s.

Veel voorkomende voorbeelden zijn isotone zoutoplossingen (NaCl 0,9%), gebalanceerde crystalloïden (Ringer’s lactaat, Plasma-Lyte) en glucoseoplossingen (D5W). Infusievloeistoffen kunnen also als medicijnendragers worden gebruikt. Een subset wordt onder strikte richtlijnen toegepast, gezien mogelijke bijwerkingen en complicaties.

Toepassingen omvatten resuscitatie bij shock, onderhouds- en postoperatieve vochtbalans, en levering van medicijnen. Bij het kiezen van een vloeistof wordt rekening gehouden met de toestand van de patiënt (volume-status, nier- en leverfunctie, elektrolyten) en met mogelijke allergieën of contra-indicaties. Monitoring van vochtbalans, elektrolyten en vitale functies is essentieel om over- of ondervulling te voorkomen.