ijzeratoom

Een ijzeratoom is het atoom van het element ijzer (Fe) met atoomnummer 26. Het heeft een atoommassa van ongeveer 55,845 en een elektronconfiguratie in de grondtoestand van [Ar] 3d6 4s2. In chemische verbindingen verliest ijzer elektronen om Fe2+ en Fe3+ te vormen, wat de bouw van vele mineralen en metalen bepaalt.

Fysische eigenschappen: zuiver ijzer is een metaal met een zilvergrijze glans en een relatief hoge dichtheid van circa 7,87 g/cm³. De kristalstructuur bij kamertemperatuur is voornamelijk body-centered cubic (α-ijzer); bij hogere temperaturen transformeert het naar een face-centered cubic structuur (γ-ijzer). IJzer is ferromagnetisch bij kamertemperatuur, met een Curie-temperatuur van ongeveer 769 °C.

Isotopen: natuurlijke ijzerisotopen zijn Fe-54, Fe-56, Fe-57 en Fe-58, waarbij Fe-56 het meest overvloedig is. De globale natuurlijke verdeling is ongeveer Fe-54 5,8%, Fe-56 91,7%, Fe-57 2,2% en Fe-58 0,3%.

Voorkomen en rol: ijzer is een van de meest voorkomende elementen in de aarde; het komt vooral voor in de aardkern en in meteorieten. Biologisch is ijzer essentieel: het maakt deel uit van heemgroepen zoals hemoglobine en myoglobine en speelt een rol in veel enzymatische processen.

Toepassingen: industrieel is ijzer de basis van staal en veel legeringen, wat het tot een fundamenteel materiaal maakt voor constructie, transport en gereedschappen. In de wetenschap wordt ijzer gebruikt in spectroscopie en in studies zoals Mössbauer-spectroscopie vanwege de Fe-57/Fe-58 isotopen.