huidpathologie

Huidpathologie is een medisch specialisme dat zich bezighoudt met de microscopische en moleculaire analyse van huidbiopten en gerelateerde monsters om huidaandoeningen te diagnosticeren en te classificeren. Het vormt de brug tussen dermatologie en pathologie en maakt gebruik van histopathologie, immunohistochemie en moleculaire technieken.

De klinische aantoonbare huidafwijkingen worden door huidpathologen kritisch geïnterpreteerd in combinatie met klinische gegevens en beeldvorming. Typische aandachtsgebieden zijn inflammatoire en auto-immuunhuidaandoeningen (bijv. dermatitis, lichenificatie), vasculaire afwijkingen, infectieuze huidziekten en huidtumoren, waaronder melanocytaire tumoren en niet-melanomale huidkanker alsook adnexale tumoren.

Belangrijke technieken in huidpathologie zijn onder meer histologische beoordeling van huidbiopten met hematoxylineeosin kleuring, speciale kleuringen (PAS, Giemsa), immunohistochemie en in sommige gevallen moleculaire diagnostiek (PCR, sequencing, FISH). Deze combinaties helpen differentiatie tussen vergelijkbare aandoeningen en bepaling van prognostische factoren en geschikte therapieën.

Proces en rapportage: na afname van een biopsie wordt het weefsel geprepareerd en geanalyseerd door een huidpatholoog. Het resultaat is een diagnostisch rapport met de hoofddiagnose, differentiaaldiagnoses, toelichting, en in het geval van tumor- of excisie-monsters informatie over marges, invasie en prognostische kenmerken. Bij moeilijke gevallen kan overleg of consultatie plaatsvinden en, indien nodig, multidisciplinaire tumorboards.

Opleiding en praktijk: huidpathologie is meestal een subspecialisatie binnen de pathologie of dermatologie, gevolgd door gespecialiseerde fellowships of gecombineerde opleidingen. Certificering verschilt per land, maar omvat doorgaans erkenning als subspecialist op het gebied van huidpathologie.

Belang en onderzoek: huidpathologen dragen bij aan de klinische zorg door nauwkeurige diagnostiek, selectie van therapieën en beoordeling van respons. Ze spelen een rol in onderzoekscontexten zoals moleculaire diagnostiek, digitale pathologie en translational onderzoek.