geslotenloopregeling

Geslotenloopregeling is een regelingssysteem waarin de uitgang van een proces continu wordt gemeten en teruggekoppeld naar de regelaar. De gemeten uitgang wordt vergeleken met een gewenste referentiewaarde, en het verschil (de fout) wordt gebruikt om de invoer van het proces aan te sturen. Door deze feedback probeert het systeem afwijkingen van de gewenste toestand te corrigeren en de uitgang stabiel en nauwkeurig te houden.

Componenten van een geslotenloopregelkring zijn onder meer een sensor (om de uitgang te meten), een regelaar (waaronder vaak een digitaal of analoog algoritme), en een actuator of actuatoroplossing die de input van het proces beïnvloed. Het proces zelf vormt de dynamische kaart die reageert op de gegeven invoer. Het belangrijkste principe is negatieve feedback: indien de uitgang afwijkt van de referentie, wordt de invoer zodanig aangepast om die afwijking te verkleinen.

Veelgebruikte regelaarstijlen zijn proportioneel ( P), proportioneel-integraal ( PI) en proportioneel-integraal-differentieel (PID). Voor digitale systemen kan de regelaar in discrete tijd werken. De prestaties hangen af van de juiste afstemming (tuning) en de dynamiek van het proces, evenals eventuele vertragingen en ruis in de meet- en regelketen. Onjuiste tuning kan leiden tot oscillaties of instabiliteit.

Toepassingen van geslotenloopregeling komen voor in tal van gebieden, zoals verwarmings- en klimaatbeheersing, voertuigtuning (bijv. cruisecontrol), procesindustrie en robotica. Het onderscheid met open-loopregeling is dat bij de open-loop geen terugkoppeling van de uitgang plaatsvindt, waardoor afwijkingen van verstoringen minder worden gecorrigeerd.