gereedschapsstalen

Gereedschapsstalen zijn staalsoorten die speciaal zijn ontwikkeld voor de productie van gereedschappen en matrijzen. Ze zijn geoptimaliseerd voor eigenschappen zoals hoge hardheid, slijtvastheid en voldoende taaiheid, zodat gereedschappen betrouwbaar kunnen blijven functioneren onder belasting en wrijving. Door warmtebehandeling kunnen deze stalen de gewenste combinatie van hardheid en taaiheid krijgen.

De chemische samenstelling bevat vaak verhoogde hoeveelheden legeringselementen zoals chroom, vanadium, molybdenum, tungsten en soms kobalt. Deze elementen vormen carbiden die slijtvastheid en verharde oppervlakken verbeteren. Gereedschapsstalen verschillen ook in hardenbaarheid: olie-, lucht- en waterhardend typen, evenals groepen zoals hoog-speed-staal voor snijwerk in hogere snelheden (bijv. M-serie). Voorbeelden van gangbare grades zijn O1 (oliehardend), A2 (luchthardend) en D2 (koolstof- en chroomrijk koudwerkstaal).

Na productie ondergaan gereedschapsstalen warmtebehandeling, zoals verharden en temperen, om de gewenste hardheid en taaiheid te bereiken. Soms worden aanvullende oppervlaktetechnieken toegepast, zoals nitreren, carbureren of inductieharding, om slijtvastheid of wrijvingsweerstand aan de buitenlaag te vergroten.

Toepassingen omvatten snijgereedschap zoals snijmes, frezen en boren, matrijzen en punches, evenals gereedschappen voor vormen en beitelwerk. De keuze van een gereedschapsstaal hangt af van de beoogde belasting, temperatuurdraagkracht en productievolume.