fasestandpunten

Fasestandpunten is een term die in Nederlandstalige omgevingen wordt gebruikt om de verzamelde standpunten of posities aan te duiden die betrokkenen innemen tijdens verschillende fasen van een proces of project. De term is afgeleid van fase en standpunt en wordt gebruikt in contexts zoals governance, projectmanagement en beleidsontwikkeling.

Een fasestandpunten-kader identificeert voor elke fase welke doelstellingen prioriteit hebben, welke criteria voor succes gelden, welk risicoprofiel acceptabel is en hoe middelen worden toegewezen. De fasen kunnen onder meer initiatie, ontwerp of planning, uitvoering en evaluatie omvatten. Het doel is om op elk punt duidelijke uitgangspunten te hebben die richting geven aan besluitvorming en acties gedurende de voortgang van het traject.

Het vastleggen van fasestandpunten helpt bij afstemming tussen betrokken partijen en bij het managen van verwachtingen, vooral bij overgangen tussen fasen. Het kan mondeling worden afgesproken, maar vaker ook schriftelijk worden vastgelegd in een fasestandpunten-document of -verklaring. Door expliciet te maken wat in elke fase centraal staat, kunnen beslissingen sneller en eenduidiger worden genomen en kan governance beter toezicht houden op de voortgang.

Toepassingsgebieden zijn onder meer projectmanagement, beleidsvorming, stedelijke planning en onderwijsontwikkeling. Een nadeel kan zijn dat een te rigide fasestandpunten-kader de veerkracht beperkt als omstandigheden snel veranderen; daarom is periodieke herziening en flexibiliteit meestal aanbevolen.

Zie ook: stakeholderanalyse, governance, decision gates, fasebeoordeling.