factorindexen

Factorindexen zijn financiële indices die gericht zijn op blootstelling aan specifieke beleggingfactoren in plaats van op de totale markt. Ze behoren tot de bredere categorie van smart beta en worden vaak gebruikt als benchmarks voor factorportefeuilles of als onderliggende indices voor ETF’s en indexfondsen. Veelvoorkomende factoren zijn value, momentum, kwaliteit, lage volatiliteit en grootte. Door hun focus op deze factoren proberen beleggers abnormale rendementen te vangen die in onderzoek zijn vastgesteld als premies boven de bredere markt.

Constructie: Een factorindex wordt opgebouwd door aandelen te selecteren en te wegen op basis van een gekozen factor-score. Er bestaan verschillende benaderingen, waaronder marktkapitalisatiegewogen, gelijkgewogen of gewichtingen die expliciet rekening houden met de factorblootstelling per aandeel. Periodieke herwegingen, bijvoorbeeld maandelijks of per kwartaal, passen de index aan aan verschuivingen in factorstatistieken. Sommige indices combineren meerdere factoren in een multi-factorontwerp.

Toepassingen: Factorindices dienen als benchmarks voor factorbeleggingen en vormen de basis voor zowel passieve als half-passieve fondsen die blootstelling aan specifieke premies willen hebben. Ze maken deel uit van de zogenoemde smart-beta-benaderingen.

Voordelen en beperkingen: Voordelen zijn transparantie, gematigde kosten en de mogelijkheid om blootstelling te richten op specifieke premies. Nadelen omvatten factorcrowding, hogere turnover en tracking error; de prestaties van factoren kunnen variëren afhankelijk van marktomstandigheden en cycli.

Zie ook: factorbeleggen, smart beta, indexfondsen.