erfgoedcategorieën

Erfgoedcategorieën vormen een classificatiesysteem dat wordt gebruikt om cultureel erfgoed te ordenen en te beschermen. Het onderscheidt objecten en locaties op basis van aard, materialiteit en beschermingsstatus, en helpt bij besluitvorming over behoud, financiering en publieksactiviteiten.

De belangrijkste typen zijn onroerend erfgoed (zoals monumenten en beschermde stads- en dorpsgezichten), roerend erfgoed (objecten die verplaatst kunnen worden, zoals kunstvoorwerpen en archiefmateriaal) en immaterieel erfgoed (tradities, vakkennis, muziek, rituelen).

Veel systemen verdelen roerend en onroerend erfgoed verder in subcategorieën, zoals industrieel erfgoed, archeologisch erfgoed, maritiem erfgoed en natuurerfgoed. Daarnaast bestaan er specifieke beschermingscategorieën zoals Rijksmonumenten en beschermde stads- en dorpsgezichten die wettelijke bescherming geven en voorwaarden voor wijziging of herstel opleggen.

In het beheer van erfgoed spelen deze categorieën een rol bij inventarisatie, conservering, onderzoek, subsidies en publiekspresentaties. Ze helpen ook bij het communiceren met eigenaren, gemeenten en andere betrokkenen over de waarde en de zorg die erfgoed nodig heeft.