enkelgebied

Het enkelgebied is de anatomische regio rondom het enkelgewricht, de overgang tussen onderbeen en voet. Het gebied omvat de malleolen (de mediale malleolus van de tibia en de laterale malleolus van de fibula), de talus (enkelbeeld) en de aangrenzende botten, en wordt gevormd door een samenspel van gewrichten, ligamenten, spieren en zenuwen die beweging en stabiliteit mogelijk maken.

Anatomie en functies: Het primaire gewricht is het talocrurale (enkel) gewricht, gevormd door tibia, fibula en talus. Daarnaast bevindt zich het subtalaire gewricht tussen talus en calcaneus en de distale tibiofibulaire syndesmose. Belangrijke ligamenten zijn het mediale deltoïde ligament en de laterale ligamentsystemen (anterieur talofibulair, calcaneofibulair en posterior talofibulair ligament). De musculatuur rondom de enkel omvat onder meer de peroneus longus en brevis (lateraal), en tibialis anterior en posterior, die via pezen de beweging van dorsiflexie/plantairflexie en inversie/eversie sturen. De arteriële supply gaat via de arteria tibialis posterior en de arteria dorsalis pedis; zenuwen omvatten onder andere de n. peroneus longus en superficialis, en de n. tibialis.

Pathologie en kliniek: Veelvoorkomende aandoeningen betreffen verstuikingen van de enkel (meestal door verrekking van de laterale ligaments), fracturen van de malleolen, en Achillespeesblessures. Langdurige instabiliteit kan leiden tot chronische pijn en artrose. Diagnostiek berust op klinisch onderzoek en beeldvorming zoals röntgenfoto’s; bij complexe letsels kunnen MRI of CT worden ingezet.

Diagnose en behandeling: Acute verstuiking vereist often pijnstilling, rust en mogelijk braces; structurele fracturen vragen om gips of operatieve reparatie, afhankelijk van ernst en stabiliteit. Revalidatie is gericht op functieverlies, proprioceptie en kracht.