elektrolitowe

Elektrolitowe odnosi się do elektrolitów, czyli jonowych przewodników prądu. Słowo to używane jest w chemii, elektrochemii, biochemii i przemyśle do opisu substancji, roztworów lub procesów związanych z elektrolitami.

W chemii i elektrochemii elektrolytami nazywamy substancje, które rozkładają się na jony w roztworze, umożliwiając przewodnictwo elektryczne. Roztwory elektrolitowe mogą być wodne lub nie wodne. Właściwości przewodnictwa zależą od stężenia i ruchliwości jonów, właściwości rozpuszczalnika oraz temperatury. W ogniwach elektrochemicznych elektrolit bierze udział w transporcie jonów między elektrodami. W bateriach stosuje się zarówno elektrolity nieorganiczne w rozpuszczalnikach organicznych, jak i różne formy stałych elektrolitów.

W biologii i medycynie elektrolity to minerały obecne w płynach ustrojowych, które utrzymują równowagę wodno-elektrolitową, umożliwiają przewodzenie nerwowe i skurcze mięśni. Do kluczowych elektrolitów należą sód (Na+), potas (K+), wapń (Ca2+), magnez (Mg2+), chlorki (Cl-), wodorowęglan (HCO3-) i fosforany (PO4 3-). Nienormalne poziomy mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca, odwodnienia lub zaburzeń funkcji nerwowych.

W przemyśle elektrolity stosuje się w kąpielach elektrolitycznych do galwanizacji, anodowania i trawienia. Skład roztworów elektrolitowych wpływa na jakość powłoki, jej połysk oraz odporność na korozję. Bezpieczeństwo i ochrona środowiska są istotne ze względu na żrące i reaktywne substancje używane w tych procesach.