bateriach

Baterie, znane również jako źródła energii chemicznej, to urządzenia umożliwiające magazynowanie energii i jej uwalnianie w postaci prądu elektrycznego. W praktyce termin obejmuje zarówno pojedyncze ogniwa, jak i zestawy kilku lub wielu ogniw połączonych ze sobą w jeden moduł. Baterie dzielą się na pierwotne, które nie nadają się do ponownego ładowania, oraz akumulatory (baterie wtórne), które po rozładowaniu można ładować ponownie. Rodzaj chemii decyduje o napięciu, pojemności, cyklu życia i zastosowaniach.

Najważniejsze chemie to: alkaliczne i cynk–węglowe w tańszych bateriach do urządzeń domowych, litowo‑jonowe (Li‑ion) dominujące w telefonach, laptopach i pojazdach elektrycznych, NiMH (nickel‑metal hydride) stosowane w wielu sprzętach przenośnych, NiCd (niklowo‑cadmowe) starsze i ograniczane ze względów środowiskowych, oraz ołowiowe (lead‑acid), używane w samochodowych akumulatorach i zasilaczach awaryjnych. Każda chemia ma inną gęstość energii, napięcie nominalne i trwałość cykli.

Historia rozwoju baterii sięga eksperymentów Alessandro Volty z końca XVIII wieku i rozwoju akumulatorów ołowiowych zaproponowanych przez Planté’a w XIX wieku. W latach 1990. i 2000. Li‑ion stały się standardem w elektronice konsumenckiej i elektromobilności, a obecnie trwają prace nad solid‑state i chemią litowo‑sulfową, celem zwiększenia bezpieczeństwa i gęstości energii.

Znaczenie recyklingu baterii rośnie wraz z ograniczaniem wydobycia surowców i zapobieganiem zanieczyszczeniom. W wielu krajach prowadzone są programy zbiórki baterii oraz normy dotyczące transportu i odzysku materiałów.

---