eindeffectoren

Een eindeffector is het uiteindelijke hulpmiddel dat aan het einde van een robotarm of een andere aandrijving is bevestigd en direct interactie heeft met de omgeving om een taak uit te voeren. Het vertaalt de beweging en kracht van de onderliggende aandrijving naar een concrete handeling, zoals grijpen, manipuleren of bewerken van objecten.

Veelvoorkomende typen zijn grijpers (mechanisch, pneumatisch, hydraulisch en vacuüm), bewerkings- en gereedschappen (lassen, solderen, zagen, frezen, boren) en gespecialiseerde apparaten zoals pipetteersystemen of doseringstoepassingen. End effectors worden vaak verwisselbaar gemaakt via end-of-arm tooling (EOAT) met snelle verwisselsystemen, zodat een robot tussen verschillende taken kan schakelen zonder grote downtime.

Ontwerpkeuzes hangen af van de taak: draaglast (payload), precisie en repetability, snelheid, bereik, robuustheid en omgevingscondities zoals stof, vocht of reinigbaarheid. Daarnaast speelt de compatibiliteit met de interface van de robotarm een belangrijke rol, inclusief standaardisatie voor snelle wisseling van gereedschap (EOAT-interfaces).

Toepassingsvelden zijn onder meer productie en assemblage (pick-and-place), verpakkingslijnen, automatisering van onderhoud en logistiek, en laboratorium- en medische automatisering. De keuze voor een specifieke eindeffector hangt af van de gewenste interactie met objecten, de vereiste nauwkeurigheid en de omgeving waarin de robot opereert.