eclectische

Eclectische is een bijvoeglijk naamwoord afgeleid van eclectisme, een benadering die elementen uit verschillende bronnen, tradities of stromingen selecteert en combineert. Het woord komt uit het Griekse eklektikos, afgeleid van eklegein ‘kiezen, selecteren’. Eclectisme wordt gebruikt in verschillende domeinen, zoals kunst, architectuur, design en filosofie, om een pragmatische synthese te beschrijven.

In architectuur en vormgeving verwijst een eclectische stijl naar gebouwen en ontwerpen die kenmerken uit meerdere historische stijlen samenbrengen, zoals neoclassicisme, renaissances- of gotische elementen, in één ontwerp. Deze benadering kende hoogtij in de 19e eeuw in Europa en Noord-Amerika, vaak met een combinatie van uiteenlopende ornamenten en structurele verwijzingen.

In de kunst, literatuur en muziek duidt een eclectische werkwijze op het selecteren van elementen uit verschillende periodes, genres of culturen en het samenbrengen daarvan tot een nieuw geheel. Moderne eclectische kunstenaars geven vaak blijk van een breed referentiekader en weinig verplichting tot één duidelijke stroming.

In de filosofie beschrijft eclectisme een methode waarbij ideeën uit verschillende systemen worden geselecteerd en geïntegreerd tot een praktisch, coherent geheel. Daarbij gaat men uit van pragmatisme en toepasbaarheid boven zuivere doctrinering. Kritiek richt zich op het risico van incoherentie of gebrek aan een strikte theoretische basis, maar voor velen biedt eclectisch denken flexibiliteit en creativiteit.